تقریباً ۸۰-۸۵ درصد بیلی روبین سرم، حاصل از نیمه هم در هموگلوبینی است که از گلبول‌های قرمز پیر و فرسوده در سلول‌های رتیکولواند آزاد می‌شود. بیلی روبین به آلبومین متصل شده، به کبد انتقال یافته و در آنجا بلافاصله با اسید گلوکورنیم کونژوگه می‌شود تا قابلیت انحلال آن افزایش یابد، سپس به مجرای صفراوی ریخته و سرانجام در روده هیدرولیز می‌شود.
غلظت بیلی روبین غیر کونژوگه سرم در صورت افزایش تولید بیلی روبین (در آنمی‌های همولیتیک حاد و مزمن) اختلال در متابولیسم بیلی روبین و انتقال آن ( اشکال در برداشت توسط سلول کبدی: سندرم گیلبرت؛ اختلال در کونژوگه شدن بیلی روبین: سندرم کریگلر – نجار) افزایش می‌یاید.
کاهش دفع (در نتیجه آسیب به سلول‌های کبدی: هپاتیت، سیروز و …، سندروم دوبین – جانسون و سندروم روتور) و انسداد مجاری صفراوی (که اغلب به سبب سنگ‌های صفراوی و یا تومورها ایجاد می‌شود) به میزان قابل توجهی بیلی روبین کونژوگه و در میزان کمتری روبین غیر کونژوگه را بالا می‌برد که به آن هایپر بیلی روبینمی کونژوگه می‌گویند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.